Van Vega de Valcarce naar Triacastela

Het ontbijt liep weer eens mis. Men zou om 7 uur open zijn maar nee. Verderop was wel een cafe net open. Als eerste klant. Leek niet van harte te gaan toen ik koffie en sonasdappelsap bestelde, te eten had ze niet dus mijn eigen crossants maar genuttigd. Snel verder het was 7.30 en het wal al zonnig. Het grootste deel van de hellingen lag in de schaduw dat scheelde. De eerste 12 km en bijna 2 uur was al afzien hoor een lange klim van 7 - 9% er kwam geen eind aan en gaat langs, onder en boven de snelweg. Maakte me wel wat zorgen als de rest wel in de zon is. Er was geen wind later kwam er wind bij. Mijn middenrif speelde weer wat op vanochten vooral de 1e hellingen, maar toen was het fris op de fiets had wel 2 lagen kleding nodig. Onderweg haslde 2 NL ers mij in jawel op een Flijer electr. fiets. Zij hebben al eerder ook op een gewone fiets gedaan. En zijn volgende week gastheren/dame in St Jean de Port voor het NL genootschap van St Jacob. Voor het eerste dorp Puerto Pedrafita stond een bus en een vrachtwagen waar een hele grote groep Belgen op de fiets stapte de bagage werd vervoerd. Hier is een supermarktje die was open maar geen broodjes. en meer winkels maar de bakker was nog dicht. Er valt hier door de invloed van de Atlantische oceaan veel meer regen, dat kun je ook zien aan de slingers van korstmossen in de bomen. Het volgende dorp ligt ook weer een stuk hoger met weer een helling van 9%. Wel mooie uitzichten een dal lag vol wolken fraai gezicht van bovenaf. Koste me wel flink moeite om uiteindelijk in het mooie oude middeleeuwse dorp Cebreiro (20 huizen) bij de bergpas op 1300 m te komen. Dit plaatsje heeft een mytische sfeer om zich heen hangen als bewaarplaats van de heiige graal. Daar waren de ridders steeds naar opzoek. In Burgos zeggen ze er een in de kathedraal te hebben. Al in de 9e eeuw was deze plaats een toevlucht oord voor pelgrims. Er staat een bijzonder 10e eeuws kerkje met genade beeld van Santa Maria del Real. Dit trekt op feestdage in september veel mensen aan. Hier is ook een miraculeuze kelk met het wapen van Galicie. En is ook weer een stempelpost.Ik kwam ik de groep Belgen weer tegen. Op de p plaats hier een aantal bussen. Het was er aardig druk. Met een aantal leuke restaurantjes. Na een tortilla pattata snel weer verder nog 2 toppen te gaan na een korte afdaling en meteen na dorp Linares op 1240m  een klim van 7% op de hoogte  en bergpas Alto San Roque van 1335m hoogte ook weer een mooi uitzicht. Hier even wat langer gezeten. Onderweg kwam ik vooral brem, adelaarsvaren, den, berk, wilg, havikskruid ,st johanneskruid,, gew. esdoorn echte walstro, rode vingerhoedskruid (geen andere kleuren) tegen, in bij bouwvallen of in tuinen alleen de rode nachtschone terwijl je in Griekenland juist de gele of gevlekte vorm tegen kom die ik thuis uit Grieks zaad heb opgekweekt. Ik vond na wat zoeken een handvol zaden. Deze zijn zwart en hebben iets van een handgranaat, alleen 0.5 cm groot. Eerder meer in de dalen zag ik soms geoorde wilg. Onderweg zie je vaak verlaten bouwvallige huizen maar ook nieuwbouw locaties waar al jaren niks meer gebeurd en half afgebouwde daken al beginnen in te zakken. Heeft te maken met de financiele crisis die in 2007 begon en Spanje hard geeft geraakt. Dit zag je ook op het Spaanse eiland Lansarote waar meerdere half afgebouwde resorts weg staan te roesten. Het werd al warmer en ik wilde nog naar Triacastella. Een Spaanse vader en jonge dochter op de fiets kwamen de laatste km's omhoog gelopen. Daarna volgde een lange afdaling van 12 km die hier in het dorp nog door gaat. Triacastela ligt op 625 m hoogte. Ik vond een leuke erg oude herberg op de hoek van de toegangsweg naar het centrum. Een oud pand met veel achterstallig onderhoud. De jongere eigenaar spreekt goed Engels. Zijn gezin woont ivm schoolgaande kinderen in een andere streek hij is hier alleen van april tot oktober s winters zijn veel herbergen dicht. Het kost hier 8 euro in gemengde slaapzalen met stapelbedden. Snel de was gedaan en was snel droog in de wind en zon. Effe gelegen. Daarna een rondje door het dorp. Hier is een leuke oude 12 eeuwse kerk gewijd aan St Jacob en heeft een St Jacob in het altaarstuk. Ook hier kreeg je weer een stempel. Daarna een pelgrimsmenu gegeten, dit keer een lekkere paella met zeevruchten en als 2e een mals gebakken koeientong heerlijk. Een tafel verder zat een opvallend blonde Sloveense te eten. Zij was de 21 juni vertrokken uit St Jean de Port en wil de 26e terug vliegen. Vorig jaar was ze eens begonnen maar toen kon ze niet verder, dus nu een nieuwe poging. Je kan merken dat er meer pelgrims bij elkaar komen. Onderweg  zie ik veel meer lopers. Best wel een leuk plaatsje hier net een aantal wandel mogelijkheden naar de rivier.Vele liggen alweer op bed. Mooi voor vandaag. Morgen verder

Wordt vervolgd.

Groeten