Van St Jean Pied de Port naar Roncesvalles

In mijn slaapkamer kwam men pas rond 7 uur tot leven. Bij het ontbijt bleek al het brood al op te zijn. Gelukkig had ik nog een brood en croussants en kon ik met een stel uit NL mijn brood delen. Eerst nog mijn achter remblokjes vervangen het remmen werd minder. Aan de rechterkant was het blokje voor de helft weg de andere viel nog mee. Daarna op zoek naar een nieuw veiligheids hesje. Dan denk je dat je dat bij een sportzaak of fietsenmaker zo iets vind, maar nee. Na flink zoeken in een supermarkt bij de automaterialen hoek een knal geel reflecterend hesje voor 4 euro en wat ben ik blij dat ik die heb. Daarover later meer. Nog even op de citadel rondgekeken een grote vesting van 600 m lengte gebouwd om de Spanjaarden tegen te houden. En door Lodewijk de 14 verder versterkt. Tegen 10.30 op de fiets meteen een helling de stad uit de eerdte 8 km tot de Spaanse grens bleef dat op en neer gaan geleidelijk met klimmetjes van 8 % steeds hoger. Bij de grensplaats Arneguy was niks open dus nog weer verder met een steile klim tot in het volgende dorp  Valcarlos bekend uit de tijd van het leger van Karel de Grote, hier hoorde hij trompet geschal van zijn achterhoede aanvoerder Ridder Roeland die door de Basken werd aangevallen en gedood .In Mons (Fr) staat een kruis waar zijn graf zou zijn. In de kerk van het dorp staat een beeld van St Jacob de Moren doder, maar de kerk was op slot helaas.

​​​​​​Eerst een lunch gehaald bonensoep die was erg lekker en een hamburger. Ik kon er weer tegen. De weg begon weer te stijgen met hellingen van 7 tot 9 % met regelmatig haarspelt bochten. Dalen was er niet meer bij hoger en hoger. 20 km lang. Het werd vochtiger de planten groei van rivier volgers zoals geitenbaard,  heksenkruid veranderde naar dopheide, rode vingerhoedskruid, gele rol klaver, schurftkruid, malva, zuring kale jonker (een distel), gele papaver (hebben wij thuis ook) iep en beuk, eik geen naaldhout, brandnetel en bramen kom je overal tegen. En nog een eekhoorn die overstak. Ach ja terwijl het afzien toe nam probeer ik als afleiding om me heen te kijken. Af en toe een beetje uitzicht (een boer die beneden de koeien ging verweiden). in het begin nog wel, daarna mist. Er was wel verkeers vrachtautos met hout of stro een enkele camper, motoren en autos maar die hoor je van verre boven of onder je aankomen. Het werd nevelig met een miezer regen en daarna steeds mistiger. Die enkele sport fietsers zonder bagage, waaronder 2 NL ers op een electr. fiets die ik tegen kwam waren ook nog helemaal in het zwart gekleed. Ik was blij met mijn knal gele reflecterend hesje. Ook mijn voor licht m.b.v. de wakawaka aangezet daar zit een felle lamp op. Het verkeer houdt wel rekening met tegenliggers en blijft op zijn rijstrook. Het verkeer achter mij moest wachten totdat ik dan eindelijk door een bocht was en zij zicht hadden op de weg voor me. Het ging langzaam vooruit 5 tot 6 a 7 km per uur. Regelmatig even op adem komen pff.​​​​​  De mist nam toe nog 50 m zicht tot de top. Eindelijk na 3.5 uur en 20 km boven bij Puerto de Ibaneta, op 1057 m hoogte, wat een fantatische uitzicht zou je hier kunnen hebben. Helaas minder dan 50 m zicht, beetje wind en fris. Uit de mist doemt af en toe een wandelaar op, de routes komen hier samen. Ook een Spaans gezin met 4 jonge kinderen waarvan 1 in een soort wandelwagen die de senora duwde. Ook de wandelaars gaan recht omhoog om dat met een wandelwagen en 4 jonge kinderen te doen? Nou ja ieder zijn ding. Ik had al een regenjas aan maar nu ook een regenbroek tegen de frisheid. Op de fiets en omlaag naar Roncesvalles, ik was in 5 minuten bij het klooster en de hotels/restaurants meer is er ook niet, geen dorp. Alles is eigendom van het klooster. Er was nog een plek voor mij op de bovenste verdieping bed nr 338 als enige niet tussen 2 wanden met 2 bedden. Je kunt eet bonnen kopen voor 10 euro om in een v.d restaurants te eten en te ontbijten. Er zijn hier 4 NL vrijwillige gastvrouwen/heren van het NL genootschap van St Jacob, die camino gangers ondersteund en via nieuwsbrieven en bijeenkomsten de leden op weg helpt naar Santiago.

Na het uitgebreide diner met 3 gangen en forel of vlees naar keuze kon je naar een pelgrims mis in de grote kapel. Die heb ik ook bijgewoond. Helemaal in Spaans De pelgrims worden voor het einde door een pater van ruim 90 jaar in meerdere talen welkom geheten, niet in NL, maar dat hoeft ook niet en krijgen de zegen. Daarna kon je met een pater mee voor een rondleiding in de kerk, heeft 3 ongelijke beuken en is na een brand rond 1400 in een Frans Gotische stijl herbouwd, bijzonder voor Spanje Het gebouw heeft moderne glas in loodramen, een grafkelder/cript en het marmeren graf van koning Sancho V11 ' el Fuerte (de sterke) overwinnaar van de slag bij Navas de Tolosa.

​​​​​​Daarna vond ik het wel prima, om 10 uur gaan de lichten uit en 8 uur moet je het gebouw uit. Je kunt nog wel blijven zitten in het restaurant aan de weg voor het ontbijt. Ik had een paar slapende varkentjes in een van de bedden verderop, ze knorde er flink op los maar ik had oordopjes en heb er eigenlijk geen last van gehad. Voor half 7 is er al flink geschuif en geritsel. Tegen 7 uur waren de meesten al weg. 3 sliepen er nog. Maar een van de 4 NL vrijwilligers klopte op het bed om ze wakker te maken zodat zij voor 8 uur buiten zijn. De abt ziet daar streng op toe. Spullen weer op de fiets. Je kunt geen 2 nachten boeken, je kunt het pas weer na 1 uur proberen en na 2 uur naar binnen. Dan maar eerst ontbijten. Daar waren al veel tafels leeg, maar er was nog genoeg en ik kon samen met een paar anderen rustig ontbijten. Het was nog steeds mistig weinig zicht. Ook in de hotels kun je pas na 14 uur inchecken. Ik bleef de hele dag in de buurt. Nog even via het pelgrimspad 3 km door loofbos met af en toe een spar en een hulstbosje naar het volgende kleine gehucht gelopen. Daar is een supermarktje en een cafe en wat huizen. Daar wat jogert en een paar Lekkere lokale kleine peertjes gekocht Onderweg nog wat mensen gesproken o.a een Duits stel die gisteren bij mij aan tafel zat. Er waren meerdere Duitsers aan tafel en een stel uit Italie. Ik was de enige NL er en fietser. Men had bewondering voor het feit dat ik helemaal ben komen fietsen, nu 2400 km heb afgelegd en 7,5 week van huis ben. De meeste lopen een deel van het traject of zelfs maar een week of zo. Vanmiddag kwam ik een stel jonge dames tegen uit Dublin. Die waren gisteren in St Jean Pied de Port aan de tocht begonnen, zonder wandel ervaring en geen eten mee. Uiteindelijk zijn zij om 11 uur vannacht uitgehongerd aangekomen en konden nog een kamer krijgen in het hotel gelukt dus nog. Ze waren vol slank en hadden wat reserves. Bij mij is het vet er wel af en ik kan nog een paar extra gaten in mijn broekriem maken. Bij Harm had er al een paar bij gemaakt maar dat was te weinig. Lichamelijk gaat het wel, heb wel last van het liteken maar met paracetemol of iets gaat het meestal wel. Het blijft lastig vooral als bij zo' n inspanning het wat toe neemt, maar ik krijg dan geen andere mij bekende symptonen dus gaat het goed en ik heb minder last van kramp dan thuis. Als ik maar genoeg water drink gaat het goed. Ik slaap nog een nacht in het klooster volgens de NL vrijwilligers mocht dat wel maar de Spaanse bij de inschrijfbalie  deed het niet van harte. Nou ja ik ben binnen slaap nu op 2e verdieping bed 224 een heel anders ingerichte slaapzaal met telkens 2 stapelbedden tussen een houtenwand. Ik heb een spanjaard onder me daarnaast andere kant van het gangpad een Fracaise, daar boven heb ik nog niet gezien. Je kunt nu niet over de wand heen kijken. Helaas heb ik nu wel een boven bed. Omdat ik er s nachts nog wel eens uit moet niet echt handig. Maar het hoort er ook bij. Ook nu weer veel jongeren hier ik ben 1 van de 2 of 3 oudere jongeren, ook weer een aantal kinderen. Het verbaasd me wel dat veel mensen toch St Jean Pied de Port als start kiezen en niet verder naar het noorden dat wordt ook geadviseerd, je hebt meteen een dag met alleen maar stijgende paden. Zowel op de fiets als lopend. St Jean heeft een bus en trein verbinding dus dat zal wel de reden zijn.

weer genoeg voor vandaag morgen verder,

wordt vervolgd

groeten

​​​​​​

​​​​​

​​​​​

​​​