Van Santiago de Compostella per trein naar Nederland

Zondag 29 juli : Vandaag met de bus terug naar Santiago voor nog een dag Santiago. Ik ben nog naar een mooi parkje gegaan met grote bomen waar een aantal mensen aan het picknicken of zonnen waren.

Maandag 30 juli: Na het ontbijt kon ik pas vanaf 9 uur in de lokale supermarkt terecht voor inkopen van bananen, koekjes, brood. Cola om een dag lang in de trein te over bruggen. Er is geen restaurant in de trein die om 10 uur vertrekt en tegen 21.30 aan de Franse grens bij Irun of Hendaye eindigd. Het hotel heeft een taxi naar het station geregeld, die stond er ruim op tijd. Op het perron moest alle bagage door een scanner. Waar de trein vertrok stond niet aangeven er werd wat gewezen. De trein was goed op tijd. In de trein met 2 wagons is wagon 1 is er niet  maar 11 en 12 wel. Eindelijk stoel nummer 3 , gevonden tellen de stoelnummers niet, de stoel is bezet. vrije zit blijkt nu in een half lege trein. Maar dan komt de conducteur en nu moeten sommige toch weer verhuizen, wat een systeem. De conducteur loopt mij halverwege de wagon gewoon voorbij. Half uurtje later staan stil in Ourense voor locomotief wissel, hoe lang het gaat duren weet de conductuur niet en zo te zien wist hij er ook niks van. Het begint goed deze reis. Er volgt er nog een met een extra wagon erbij en we reden nu de andere kant op. We zijn in de loop van de ochtend 3 x van rij richting verandert en we stopten in Astorga en Leon en aan de rand van Burgos. Ik zie het landschap van 2 weken geleden in omgekeerde richting voorbij glijden. Op station Miranda de Ebro, (ben ik wel in de buurt geweest), sta ik met de conducteur en een groep op het perron gaat de trein met 3 wagons voor mijn neus weg. Rijd een paar 100 m. Stopt staat 5 min stil rijdt achteruit naar een ander perron stopt staat daar 5 min, weer een wagon los. Rijd het station weer uit en komt terug op t perron waar het allemaal begon. zo schiet het lekker op. De wagon die er eerder voor was gezet blijft hier nu dus achter. Onderweg veel bekend terrein ook weer veel ooievaars die zag je in de omgeving van Santiago niet. Het meeste graan is nu van het land en dat ziet er kaal en dor uit. Ook zie je hier in de bergen veel meer windmolens dan bij Santiago de Compostella. Onderweg ging  het flink waaien en is het 22- 25 grd.

In Vitoria Gasteiz was het rond 19.30 ongeveer 18 graden. Hier zijn we een flink stuk afgedaald je voelde je oren poppen. We komen weer in Baskenland met de typische bouwstijl.
Daarna ging de trein toch weer omhoog de bewolking in uit lopers van de Pyreneen. 
 In Bilbao komen we niet. Ik zag al weer eb en vloed merken in een rivier dus we komen in de buurt van de kust.
We reden San Sebastian aan de kust binnen, zo te zien een groene stad. Met ook een grote faculteit. Om 21.35 eindelijk in Irun, de vertragingen hebben we toch in gehaald.
Vanaf het station Irun naar het hotel hier was het 2 km lopen. vanaf Hendaye 500 m maar de trein ging niet verder en er werd ook niet aangegeven of dat wel zo was.. Er bleef 1 persoon zitten maar of de trein doorging tot Hendaye was weer lekker onduidelijk. Ik heb een taxi naar het hotel Aitana genomen, dat vlak voor de brug en Franse grens staat. Mijn kamer kijkt uit op het spoor. Er kwam af en toe een trein langs. Maar dat is niet echt storend.
het restaurant is tot 11 uur open dus ik kon nog een omelet met brood krijgen. Na een wat korte nacht om 10 voor 6 op. Ontbijt gehaald zoete crossants en een stuk toast met jam met koffie. Naar het station in Hendaye gelopen ca 500 meter, het was licht aan het regenen. Ik was net op tijd binnen in het station Hendaye een stortbui barst los. Mijn jas zit ergens halverwege de tas dus ik was goed nat geworden. Pff ruim op tijd voor de trein die staat klaar maar was nog dicht. Net na 7 uur gaan de deuren open en de trein vertrekt precies op tijd, het lijkt de Japanse precisie wel. D etrein was eerst nog redelijk leeg maar na 2 korte stops in de populaire badplaats Biairitz en daarna Bayenne zit de trein aardig vol en moet ik terug naar mijn plek aan het gang pad. Mijn Franse buurvrouw is niet spraakzaam. In de restauratie wagon spreek ik een 31 jarige Franse soldaat bij de special forces die goed Engels spreekt en uit Biaritz komt. Een van mei tot juli favoriete badplaats bij de ouderen en van juli tot september juist weer voor de surfende jongeren erg gewild. Hier heb je  voor het surfen prachtige golven. Het naseizoen loopt wel tot in oktober door. Deze soldaat is gelegerd in Parijs en brengt voor het leger minimaal 4 maanden per jaar in het buitenland door. Hij vertelde dat tijdens een groot 5 daags feest in zuid west Frankrijk afgelopen week het 4 dagen flink heeft geregend. In noord west Spanje was het nauwelijks 25 grd en in noord en midden Frankrijk, Belgie en NL was het juist extreem heet met 40 grd. De wereld op zijn kop. Ik kwam ook weer door Dax vlak langs het kerkje waarbij ik nu een maand geleden op een zaterdagmiddag in de warmte op een beheerder van een albergue heb zitten wachten. Die uiteindelijk tegen 7 uur toch nog kwam. Ik zag onderweg meer bekend terrein, de eindeloze dennen bossen en maisvelden er tussen en naast. Vaak op schrale grond, er moet dus wel flink gemest worden en ook nu staan de grote wandelende sproei-machines weer flink water te spuiten.  Na Bordeau zijn er geen stops meer. In  Bordeau komt naar later blijkt een Franstalige Belgische vrouw tegenover te mij te zitten. Zij heeft al vaker delen van de pelgrimsroute gelopen en had dit keer ook in Dax overnacht en daar ook de enige gast geweest. We hadden een Frans, Engels en beetje in Nederlands gesprek ook zij is werkzaam in het onderwijs in de buurt van Brussel. Was leuk om weer een medepelgrim te ontmoeten en hebben elkaars pelgrims stempels vergeleken. We hadden een aantal dezelfde en soms uit dezelfde plaats ook weer heel verschillende. Rond 12.30 kwamen we in Parijs aan op station Montparnass. Op het perron vertelde zij dat ze naar gare du Nord ging lopen. Dat was voor mij met de fietstas geen optie. Ze zei nog tot straks op her volgende station. Die kans is niet zo groot met al die 1000 den mensen in het station. Voor de volgende TGV trein moet ik naar Paris Gare du Nord. Metrolijn 4 brengt je in een uur rechtstreeks naar gate du Nord en goede verbinding maar wel een eindje lopen door ondergondse gangen vanaf het treinstation Montparnass naar de metro. Ik had 2 uur om te lunchen en vlakbij gare du Nord zit cafe la Chaufferiere. Een betaalbare en leuke lunch plek. Ik zag daar vlakbij een opvallende blonde vrouw pakjes sigaretten in ontvangst nemen van een enkele mannen en in een grote tas doen. Toen er politie aan kwam lopen liep zij snel weg en kwam terug nadat de politie weer weg was. Daarna werden er pakjes sigaretten door weer andere mannen opgehaald. Een illegale handel lijkt mij. Om 15.25 gaat mijn trein. Rond 15.15 gaat het perron open en wie loop ik daar tegen het lijf jawel de Belgische. Ze had toch maar de metro gepakt omdat het te ingewikkeld werd om te lopen het is toch 5 km door een drukke stad dus het leek mij al wel lastig als je maar een paar uurjes heb. Ook deze trein ging op tijd. Naast mij in de coupe zit een stel uit Saint Cloud in Minnesota. Voor mij bekend terrein uit de tijd dat ik daar uitwisselings student was in 1976 - 1978. Ook zij is lerares aan een landbouw opleiding ter plaatse en hij is verkoper van landbouw mechanisatie machines. Ze hebben een kleine koeien kudde ze ook melken om de kalveren te voeren, waarom de kalveren dat niet zelf bij de koeien kunnen drinken weet ik niet. Zij zijn geen fan van Trump. Maar maken zich wel zorgen om de grote groep (26?) democratische kandidaten die het eerst onderling uit moeten vechten voor ze tegen Trump opnemen en inmiddels elkaar al hebben beschadigd en Trump genoeg info zou kunnen geven om de over gebleven kandidaat zwart te maken bij de verkiezingen van de november 2020 en dat is een serieus gevaar. Obiden de vice president onder Obama is een van de favorieten. We hadden leuke gesprekken over de verschillende landbouw gewassen onderweg. Zij hadden eerder al grote velden met een hoog gewas met een witte bol in de top gezien, die hoog werd afgemaaid en hadden geen idee wat het was. Ik bedacht dat het mariadistel moest zijn met de witte zaadbol in de top. En kan 2 meter hoog worden met gestekelde wit bonte bladeren De rest van het gewas is ongeschikt als veevoer en wordt vermoedelijk verhakseld en onder geploegd. Het stel ging tot vrijdag naar Amsterdam voor ze naar huis vliegen. Ik heb ze nog wat tips over bijzondere en minder toeristische plekken in A'dam gegeven. De trein kwam om 18.35 op Schiphol aan. En wie komt daar aan lopen Jacqueline  en Jan mijn zus en zwager. Leuke bijzonder ontvangst met een bosje bloemen uit haar tuin. Zij wonen vlakbij in Buitenveldert. De ontmoeting was kort maar leuk. Ik wilde de eerst volgende sneltrein halen want mijn gezin verwachte mij al. Rond 8 uur kwam ik in Amersfoort aan na 11 weken. Sjoke, Bram en Daan stonden op het perron. Een bijzonder moment om hun na al die tijd gezond en wel terug te zien. Ik ben volgens hun wel wat magerder geworden en met flink gespierde boven benen. Thuis blijk ik toch nog 69 kg te wegen net zo zwaar als bij mijn vertrek bij Harm op 11 juni. Ik ben blij weer thuis te zijn. Het was mooi, regelmatig ook zwaar maar goed zo. Thuis eerst buiten nog weer schone kleding aangedaan en alles in de wasmachine of in de vriezer. Die wantsen kunnen overal in en tussen zitten en ik neem geen risico. Weer heerlijk geslapen naast Sjoke mijn grote liefde. Die al die tijd geduldig op mijn terugkomst heeft gewacht.

Het is tijd om mijn log af te sluiten. Ik heb veel steun gehad aan jullie die mijn log lazen en regelmatig een reactie achterlieten. Mede dankzij jullie en de tips over hoe in de bergen te fietsen, heb ik deze tocht tot een goed einde kunnen brengen. Mijn hartelijke dank daarvoor en bij de volgende ontmoeting gaan we dat nog vieren. Sommige komen zaterdag al op bezoek en anderen zie ik op een later moment.

Dit was het dan na vandaag 11 weken is mijn trip ten einde. Misschien ga ik later nog eens een trip maken maar dan maximaal een paar weken.

nogmaals dank aan allen en tot spoedig ziens

groeten

luc