Naar Santiago de Compestella

Vanmorgen na een onrustige nacht vanwege de bedwansen nog een keer vroeg op om 6.30 wss het nog donker.

Ik heb een noodpakketje met schonen zwembroek en een shirt in gespoten met een insectenspray die ik in Roncesvalles mocht meenemen vanuit de achter gelaten spullen bak. Komt nu goed van pas. Ook mijn lakens en slaaplaken mee ingespoten. En vond vanmorgen een paar dode wansen.

En heb een Spaans / Engels briefje neer gelegd en gemeld dat ik bedwansen heb gevonden dan kunnen ze maatregelen nemen. iedereen sliep nog toen ik rond 8 uur vertrok. Meteen een aantal stevige beklimmingen. In een volgend dorp was ik net op het hoogste punt toen bewoners mij de route wezen. De laatste dagen zijn er meer fietsers langs gekomen. De wegen waren erg rustig. Af en toe een auto of vrachtwagen of bus. Het landschap veranderde van Eucoalyptus en dennenbossen naar mais en weiden. Ik kwam verschillende melkvee bedrijven tegen meestal met een soort ligboxenstal. Bij eentje kon ik vanaf de straat naar binnen kijken, zie foto. Onderweg zag ik een grote kever op straat zitten. Hij bewoog niet. Een vliegend hert. Maar hij leefde nog en ik heb hem terug in de berm gezet. Net voor 10 uur voor het plaatsje Rubio kwam de laatste 10% klim van deze reis. Bij mij went zo' n klim nooit. Het was stevig afzien. Na 20.minuten en 2 km was ik boven en toen volgde na Rubio een 4 km lange afdaling, heerlijk naar beneden zoefen. Via een brug over de 6 baans snelweg naar Santiago en daarna nog een lange niet te stevige klim  door Arins. Op mooie dagen kun je Santiago al van verre zien maar vandaag niet helaas. Dit was ook het eerste dorpje met een cafe die open was.

Korte koffie en broodjes stop op naar Santiago. Ik kwam langs het mooie convent Sta Maria do Sar in Rio Sar net voor de stadsgrens van Santiago dat is in 12e eeuws Romaanse stijl gebouwd en later in de 18e eeuw door verzakkingen met opvallend stevige steunbogen ondersteund. Maar het was nog gesloten. Er groeide wel veel bloeiende planten op de muren. Rond half 12 was ik in Santiago de Compostella. Bijna alle straten lopen flink omhoog.. De route ging eerst richting kathedraal. Langs de toeristen office het pelgrim kantoor en de NL huiskamer van het NL Genootschap van St Jacob. Waar 2 NL dames je koffie, of thee geven met een stempel. Bij het pelgrimskantoor stond tot ver buiten een lange rij wachtenden.. ik had nog geen stempel gekregen vandaag. Alle kerken onderweg waren dicht. Hierna een hostel gezocht en gevonden vlakbij de kathedraal. Mijn fiets moest mee naar boven 2 trappen op. Ik slaap aan de achterkant met zicht op een steeg met restaurantjes en dat zal wel lang door gaan vannacht. Eerst al mijn kleren in een plastic zak gestopt en in een wasserette gewassen en gedroogd. Ik zat daar in mijn zwembroek en een hempje gelukkig was er ook een geld wisselapparaat voor de munten. Na een uurtje was alles gewassen en gedroogd.

​​​​​​ik had nog niks gegeten dus terug naar de kamer. Aan de overkant zit een restaurant maar die serveerde na half 2 geen eten meer verderop bij een pizzaria lukt dat wel en een heerlijke pasta gegeten. Daarna ben ik terug gefietst naar het convent Sta Maria do Sar en heb de 12e eeuwse Romaanse kerk met mooie klooster omgang alsnog kunnen bekijken en kreeg van de koster een stempel in mijn pelgrimpas. Er staat ook een mooi beeldje van St Jacob. Terug naat de stad en het pelgrimskantoor. Daar stonden nu nog maar 5 mensen in de rij dus ik was snel aan de beurt. Je krijgt een bewijs van het volbrengen van je pelgrims reis. De schrijver van de verklaring was zo onder de indruk van mijn afstand 3300 km dat ik dat bewijs gratis kreeg. Het zijn zelfs 3400 km maar zo is het ook goed. Eerst een sangria gedronken daar trof ik een jonger Zwitsers stel en een Oosterrijker. Zij waren vanaf Lugo gaan lopen en de Oosterrijker van Porto maar hij had al verschillende caminos gelopen en ging nog door naar Finisterre en Moxia als zijn voeten het hielden en heeft al een kunstknie. Ook bijzonder dat je met die voeten nog zo veel loopt. Fiets weer naar boven en tegenover de hostel gegeten. Dit keer risotto. Het werd zelfs een beetje fris toen het schemerig werd

tijd om te gaan slapen, morgen weer een dag

wordt nog even vervolgd

groeten

​​​​​